Desta bipesin… Desta bipesin,

Ewe ziyaretin, jîyîn, nifûsin.

Tim zarê ji dê ew dikin xilaz,

Ew dikin temiz dergûşa bi naz.

Dest in, wek pencê tava pirşemal,

Ber û bedena vedikin kemal.

Didine zarê bistanê sergul,

Didin bêşîkê hin hejê, hin kil.

Û şev û rojê dirêj, kîr û bîr

Didin dergûşê ew qewat û şîr.

Dest in, wekî tim dişon rehmetîya,

Qebre dikolin tim bona benîya.

Dest in, wekî tim mirî dikin rê,

Dest in, wekî tim dadixin qebrê,

Xweliya ziyaretî dikin ser mirî

Û temiz dikin çavê bi girî…

Û roja şînê, roja şipûkê

Qirçînê tînin serçav û çokê.

Û roja qayimê, roja şer û ceng

Çeka hiltînin çapik û çeleng.

T….. , qewat û zora desta

Serî dipekin meydan û besta…

Berdidin dizgîn-gemê menekîya,

Dişîqin mîna ewrê belekîya.

Kubar ew digirin beyraq û alê,

Bi altindarî vedigerin malê.

Û desta kevir kirin çek, çagûç

Û qîza kolan mîna gûza pûç.

Birin ber-kevirê pir girnûz û pût,

Telî-tengasî hûf kirin wek hût…

Bende bi desta dar li darê sû,

Jê pirîsk pekiyan, vêket agirê sût…

Wî goştê rawê kir nava êgir,

Ac-ac merisand mînanî şekir.

Û bûne hogir bende û agir,

Sur û seqama mixara da mir…

Tîr-kevan çê kir bende bi desta,

Û tebiyeta zor jê ra bû destda,

Û desta bend kir gayê beyanî,

Desta xuluqand nîr û bensamî.

Û desta çê kir hin kotan, hin cot,

Û bende kubar kumê xwe kir qot.

Li bestê batin kir cot û cobar

Û dinya rengîn xwe ra kire war.

Û desta reşand toximê şayê,

Û berda birî serê xelayê…

Û desta danî hîmê tam û taş,

Çêkirin çeqçeq û aş û beraş…

Desta ava kir bircê nexş, belek,

Lê hatin sêrê horî û melek.

Bûka ra hûnan xêlî û perde,

Mînanî tava îşiqê berde.

Û kincê zava û xemlê bûka

Bûne nexş, rewşa bazar û sûka.

Ser çemê qudret çêkirin pira,

Bende bende ra hat û bû bira.

Desta çêkirin hin def, hin zurne,

Mînanî xewna buhurîn qurne.

Û huba dilê bende bû wek ber,

Û eşq û şayê dinê kir sefer…

Û bûne qeyinter pey hevdu dewran,

Zeman xericîn mînanî ewran.

Bendek ma kesîv, bendek dewletî,

Hatin hêsîrî, zulm, dutîretî.

Û boy kurtole nanê reş, tisî

Bende bende ra bû dijmin, qomsî.

Û bendek zêrîya kire nelenel,

Û emir jê ra bû jehrake tel.

Tamarê desta rabûn, bûne şiv,

Bilûra zulmê kire guveguv.

Û mînanî ziya dinê kişiya zulm,

Destê hêsîra rabûn bûne kulm.

Û sal û zeman, û rojê û şev

Hevdu ra rabûn û kulm bûn mêşe,

Li ustiyê zulmê ew dest bûne şe

Û xeniqandin zulma arîşe.

Desta hûr xweş kir hin text û hin tac

Û azayê ra bûn çar û îlac…

Û ew destê zor, kutayî, mazol

Dinê ra bûne hin îman, hin yol…

Tek bi zora dest, bi zora kulmê

Dinê diqetin zincîrê zulmê…

Şikoyê Hesen